Μπήκε στο παγωμένο αμάξι και προσπάθησε να νιώσει το ζεσταμένο της είναι από δυστυχία βάζοντάς το μπρος. Η αυγή της έδινε πάντα μια αίσθηση χαρμολύπης. Καθώς ξεπάρκαρε έσβησαν τα φώτα του δήμου μετατρέποντας την αίσθηση σε συναίσθημα θλίψης. Δεν ήταν θλίψη κακιά όμως. Ήταν θλίψη που την αγκάλιαζε μεσόκοπα μεν, με ανυπομονησία να νιώσει κάτι έντονο δε.
Άνοιξε η μουσική που είχε από χθες στα τέρματα οδηγώντας στο μποτιλιάρισμα, δεν ασχολήθηκε να την χαμηλώσει και προχώρησε στον βρεγμένο δρόμο. Σκέφτηκε να περάσει πάλι από τον φούρνο που δουλεύει η κοπέλα με το πιο ωραίο χαμόγελο που έχει δει. Την σκέφτηκε λίγο και της έφτιαξε την διάθεση. Στην κίνηση με κόρνες, κάμερες και μπάτσοι στην γωνιά, σταμάτησε μετά την τρεχάλα στην εθνική έξω από τον φούρνο, τίναξε από πάνω της την σκόνη και αμίλητη προχώρησε στο αγιάζι.
Ο φούρνος απέραντος, μεγάλος και ζεστά στολισμένος για τις γιορτές της άρεσε πολύ, το μόνο που της χαλούσε την αισθητική ήταν οι υπόλοιποι σαν την ίδια που περίμεναν ανυπόμονα να εξυπηρετηθούν. Την είδε! Ήταν στο πόστο με τις τυρόπιτες σήμερα ενώ η ίδια περίμενε να πάρει καφέ, γκαντεμιά. Ας είναι, σκέφτηκε. Πόσα λεφτά είχε δώσει για την γλυκιά της καλημέρα και το λαμπερό της πρόσωπο, λίγα ακόμα χαλάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πες, όοοχι πες