Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020
Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020
Μία καραντίνα που την έλεγαν Winona-the fun fact
Μια νύχτα; απόγευμα; βράδυ; μια φίλη πρότεινε να πάμε Ολύμπιον, κλασική Τρίτη ή Πέμπτη δεν θυμάμαι, να δούμε μια ταινία του μπόι που την είδαν κάτι φίλες της και την πρότειναν και στην ίδια. Θυμάμαι από τις πρώτες προβολές της. Εγώ σε μουντ γνωστής χειμερινής απάθειας και απύθμενης ανεραστότητας και μην έχοντας όρεξη ούτε για παρειστικο μπιλιάρδο στο ελ πάσο, κάναμε ντου για ψιψιψώνια στον βασιλιά των 24ωρων ψιλικατζίδικων και κατηφορίσαμε για την μεριά της πόλης που σπάνια την περπατάμε πλέον.
Μπήκαμε, είδαμε, μας τράκαραν τσιγάρα απέξω, χαιρετηθήκαμε με φίλες και φίλους και πήγαμε για αυτήν την όσο και να μη θες , θα το κάνεις, μπύρα και καπάκι ύπνο.
Τρεις εκδρομές 4ήμερες μετά (να’ναι καλά ο παντοδύναμος ΟΑΕΔ) και μια νύχτα όλο σασπένς γιατί έλειπαν οι συγκάτοικες, μου είπαν ότι μπορώ να αράζω μόνο σε πλατεία με άλλους 9 φίλους μου. Κρίμα γιατί εγώ τους είπα να δούνε την ταινία αλλά οι σινεμάδες, μαζί και το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ φάγανε λουκέτο. Και δώστου να ακούμε το σάουντρακ και να ψάχνουμε αν όχι να την κατεβάσουμε, τουλάχιστον να την δούμε κάπου ονλαιν.
Εγώ έχω έναν σινεφίλ φίλο στα εξωτερικά(και εσωτερικά σημεία της καρδιάς μου) στον οποίο μίλησα για την ταινία και ανά διαστήματα προσπαθήσαμε να την βρούμε κάπως για να την δει. Μπααα τίποτα τελικά. Ένα ψέμα αυτό το ταινιεςονλαιν. Είδαμε άλλες.
Ένα βράδυ εκστασιασμένη από την ηδονή του κομματιού Madonna έψαξα στις ισπανόφωνες φίλες μου και απέκτησα την μετάφραση χαριτολογώντας ανελέητα και κάνοντας λογοπαίγνια για την Madonna και την παναγία. Δεν ήταν αυτό που περίμενα (όχι η μετάφραση, η μετάφραση) αλλά σίγουρα ήταν όσο ρομαντικό ήθελα και εμποτισμένο με την κατάλληλη χαρμολύπη που του αξίζει, άμα ακούσεις και την μουσική δηλαδή. Ακυρώθηκαν οι παρελάσεις!
Ξεκίνησαν οι βιντεοκλήσεις, οι βόλτες με σκύλους, τα ούτως ή αλλιώς παράνομα πάρε δώσε, φτιάξαμε την αυλή και της βάλαμε καινούρια λαμπάκια αλλά κάθε βράδυ όταν ψάχναμε ταινία πάντα έψαχνα μόνη στο κινητό και κρυφά από όλους, μήπως ανέβηκε κάπου. Μπααα τίποτα, είδαμε άλλες. Την ευτυχία να δείτε και να μην δείτε το ρεκβιεμ ξανα αν είστε κοντα στα 30, είτε από πάνω, είτε από κάτω.
Η καούρα ξεθύμανε, το αντισηπτικό τελείωσε και ποτέ δεν μπήκα στον κόπο να πάρω καινούριο, κάναμε κατάληψη στο σπίτι της φίλης που μου είπε να πάμε να την δούμε τόοοτε, πριν 12 χρόνια, έτσι για αντίποινα. Έμεινε σαν ανεκπλήρωτος πόθος το να την δούνε οι φίλες μου, δηλαδή έλεος κάπου, share the goddamn art mathafackaz.
Ακόμα την ψάχνω, δεν την βρίσκω αλλά εδώ που τα λέμε με τίποτα δεν την βρίσκω πχια.
miradme
chicos bailar como madonna
The fun fact?
Με λυπήθηκαν με αυτό το κείμενο.
Οι φίλες μου θα δούνε την ταινία όποτε θέλουν,αν δεν βαριούνται τόσο πολύ πια να κάτσουν σπίτι, ενώ ανοίξαν τα μπαρς. Γιατί όπως έχει πει και ο 'πάνσοφος'-'ελληνικός'-'λαός', το καλό το πράμα, αργεί να γίνει.
Βέβαια τώρα την δείχνει και ένας θερινός και τις έστειλα όλες εκεί. Μόνο μία πήγε. Θα ξαναπήγαινα, αλλά δυσκολεύομαι προς το παρόν να το προτείνω εκεί που πρέπει... Ή μήπως να της πω να έρθει να αράξουμε να την δούμε σπίτι; 💜
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
